Atatürk'ümüzün ve Kaybettiğimiz Canlarımızın Anısına Bir Ağıt
Zülfü Livaneli- Yiğidim Aslanım
Kaynak: Wannart
“Beni görmek demek, mutlaka yüzümü görmek demek değildir.
Benim fikirlerimi, benim duygularımı anlıyorsanız ve hissediyorsanız bu
yeterlidir.”
10 Kasım 1938. Hiçbir zaman ve hiçbir koşulda yeri
dolmayacak Ata’mızı kaybettiğimiz gün. Her yıl, takvimler bu günü gösterdiğinde
ve saat 9’u 5 geçe olduğunda o an evde, işte, dışarıda ya da her neredeysek hayatımıza 1 dakika ara verip onu özlem gözyaşlarıyla anıyoruz. Bu anlamda en şanslı
olanlarımız ise o gün geldiğinde Ankara yolunu tutarak Anıtkabir’de; Atatürk’ümüzün
hemen yanı başında bu duygusal anı deneyimleyebiliyor.