Yeni Bir Dönemin Başlangıcı
Arctic Monkeys- "AM"
9,5/10
Daha dün gibi hatırlayabiliriz o
2006 yılını, İngiltere’den yepyeni genç bir grup çıkmış, The Strokes’ın “Is
This It” şaheseri tadında, enerjik, gürültülü ama eşsiz soundlarıyla yaptıkları
ilk albümleriyle (Whatever
People Say I Am, That's What I'm Not) önce bütün ülkeyi, daha sonra ise
dünyayı kasıp kavurmuştu. Albüm Britanya tarihinin en hızlı satan debut albümü
olmuştu. Vokal Alex Turner ve arkadaşları ise henüz 20’li yaşlardaydı. Grup, bu
başarıdan sonraki 5 yıla 3 albüm sığdırmış ve kendileri gibi müzikleri de
olgunlaşma yoluna girmiş, yine büyük hitler üretebilmiş; ancak kimi zaman
yaşadığı bu tarz değişikliği hayranlarını hayal kırıklığına uğratmıştı. Yine de
çıkardıkları bütün albümler ülkelerindeki listelerde hep 1 numara olabilmişti.
Bugün ise 5. Albümleri “AM” ile
yine 1 numaraya kolayca ulaşan Monkeys’in artık bu olgunlaşma döneminin net
olarak tamamlandığını söylemek mümkün; çünkü bu albüm şimdiye kadar yaptıkları
en iyi iş olarak lanse edilebilir. Şarkıların çoğunluğunun, hatta ilk kısmındaki
bütün parçaların gerçek anlamda hit potansiyelini taşıdığını da söyleyebiliriz:
Dinledikçe bağımlısı yapan orta tempolu “Do I Wanna Know?” ile açılıp cool
klipli ilk single olarak adından 1 yıl önce söz ettiren “R U Mine?” ile ritmi harika
bir şekilde artıran albüm, gizli hitler “One For the Road” ve “Arabella” ile
gayet oturmuş bir rock n roll sounduyla devam ediyor. Klibinde Alex’i perişan
bir halde izlediğimiz “Why'd You Only Call Me When You're High?” ise ilk
dinleyişte insanı adeta saran bir parça, “Snap Out of It” ve Josh Homme
takviyeli “Knee Socks” ise single potansiyeli taşıyan diğer harikalar.
Tam Türkçe karşılığı olmayan İngiliz
tabiri “catchy” terimi aslında albümün en önemli niteliğini özetliyor, albüm
sanki gitar müziğinin altın çağlarında olduğu o geçmiş yıllardan çıkmış bir
catchy eserler bütünü. Tabii ki zayıf halkaları da bu albüme yakışmayan
parçalar da yok değil ama yine de bütün olarak bakıldığında ve günümüz
dünyasında çıkan albümler arasında değerlendirildiğinde bu albümün grubu
rahatlıkla bir tık yukarıya çıkardığını söyleyebiliriz. Şimdiden böyle
iddialı bir tahminde bulunmak zor; ama çok değil bundan 10 yıl sonra “AM” in
klasik bir albüme dönüşeceği aşikardır.
Özellikle grubun müziği icrasındaki açıkça hissedilebilen gelişmeler yani neredeyse her üyenin enstrümanlarındaki olgun hakimiyeti ve bunu kayıtlara yansıtabilme becerisi albümü çok değerli bir eser haline getirmiş. Alex’in ve Jamie’nin gitarı ve pedalları kullanışı, parçalardaki riff zenginliği, şarkı sözleri, Matt’in davul atakları ve Nick ile birlikte geri vokalleri artık çok daha etkili ve olgun bu albümle.
NME dergisinin de
2013 yılının en iyi 50 albümü arasında 1 numara olarak değerlendirdiği ve 10/10
verdiği bu albümü, 2000’lerdeki modern indie müziğin “Is This It” ten sonraki kırılma
anı olarak görebiliriz.
