Bir Dost Hikayesi
J. Cole- 4 Your Eyez Only
7/10
Hem
liseyi hem üniversiteyi dereceyle bitirmiş, keman, piyano ve gitar çalabildiği
için parçalarının çoğununun altyapısını da kendi hazırlayan yarı Alman yarı
Amerikalı melez bir rapper: J. Cole. Ayrıca uzun süreli düzenli bir ilişki
hayatı olup uyuşturucuya karşı da çok yakın durmayan biri. Yani alışık olunan
hip-hop sanatçısı imajından farklı yerlerde. Jay-Z ise yeterince ütopik olan bu
nitelikleri zamanında fark edip onu hemen kanatlarının altına alınca yeni bir Eminem-Dr. Dre
ilişkisi doğmuş oldu. Jay-Z’nin plak şirketi Roc Nation’a bağlı ilk sanatçı
olarak, 3 başarılı mixtape’in ardından debut albümü “Cole World: The Sideline
Story”i 2011 yılında piyasaya süren Jermaine Cole, listelerde kısa sürede 1
numarayı gördü. Bu albümdeki Drake + piyano formüllü “In the Morning”, Missy
Elliott’lu R&B soslu “Nobody’s Perfect” ve albümün hiti “Work Out” ile
adını (daha doğrusu soyadını) bir anda bütün camiaya duyurdu. Hatta “Mr. Nice Watch” ve daha sonra NBA 2K16’da yer alacak olan “Rise and Shine” gibi gizli
hitler de yarattı. İki yıl sonra “Born Sinner” ile de tekrar aynı başarıyı yakalayan
Cole, kitlesini daha da genişletmiş oldu.
Cole,
New York’ta üniversitede okurken North Carolina’da çocukluğunu geçirdiği evi
mortgage borcu yüzünden zorla satıldı. 2014 no’lu bu evi, 2014 yılında tekrar
satın alan J. Cole, bu evde büyüdüğü sürede yaşadıklarını da kaleme aldı: 9
Aralık 2014’te evin adresiyle aynı adı taşıyan üçüncü albümü “2014 Forest Hills
Drive”ı çıkardı. Grammy’de en iyi rap albümü adaylığını alan kaydın en önemli
nitelikleri ise şarkı sözlerinin samimi bir şekildeki açıklığı ve beat’lerin de
prodüksüyonun sağlamlığıydı. Cole’un doğum günü “January 28th” ile başlayıp üniversiteye
kadar olan hayatını kronolojik olarak anlattığı albüm, sadece ABD’de 1 milyonun
üzerinde sattı. Böylece, 25 yıldır ilk defa bir rap sanatçısının düet parça
içermeyen albümü “Double Platinium” (800.000 üzeri adet) satış yapmış oldu. “Wet Dreamz”, “A Tale of 2 Citiez”, “Fire Squad”, “No Role Modelz” ve “Apparently”
başta olmak üzere albüm bir bütün olarak baştan sona muazzamdı. Ertesi yıl olan
North Carolina konseri de 28 Ocak 2016’da yani Cole’un 31. doğum gününde canlı albüm
olarak yayımlandı. Ardından 2016'da "False Prophets" ve "Everybody Dies" isimli iki single çıkardı.
Dördüncü
stüdyo albümü “4 Your Eyez Only”i, önceki albümünün 2. yıldönümünde 9 Aralık
2016’da çıkaran J. Cole, -sayılara olan takıntısı bir tarafa bırakılırsa- bu
sefer dinleyenlere bambaşka gözüken ama yine tamamen gerçek bir hikaye
anlatıyor: Cole, James McMillan Jr. adında eski bir dostunun uyuşturucu
satması, aşık olup aile kurması ve ardında küçük bir kız çocuğu da bırakarak 22
yaşında öldürülmesini albüme konu ediyor. Hatta eseri, babası gittikten sonra
kızının dinleyebilmesi için babasının gözlerinden anlatarak yazıyor. İlk parça
“For Whom the Bell Tolls”, tahmin edilebilen bir şekilde bir Metallica cover’ı
değil. Önceki albümdeki gibi bir intro olarak görülebilen parçanın altyapısının
hikayesi ise ilginç: Cole’un kurduğu Dreamville plak şirketinin başkanı İbrahim
Hamad albümün kaydından iki yıl önce Soundcloud’da tesadüfen 18 yaşındaki
üniversite öğrencisi amatör prodüktör Elijah Scarlett’ın yaptığı işleri görüyor.
Böylece bu gencin hayatı da birden değişiyor.
Albümün
esas anlamda açılışını yapan “Immortal” ise kaydın en güçlü parçalardan biri. Bu
parçada olduğu gibi bu albümdeki çoğu şarkıda da hip-hop sanatçılarının
deyimiyle “Low-key” tempo hakim. (Bu düşük mod ise albümün uluslararası çaptaki
eleştirilerinin çoğunluğunda sanatçıya yakıştırılmış. Hatta Vulture dergisi, bu
Cole’un en olgun albümü yorumunu yapmış.) Parçanın nakaratı ise dinleyeni
baslarıyla resmen vuruyor. Özellikle “Forward with the plot, one-seven-forty-five”
bölümünde, albüm 17:45’inci saniyesine ileri alındığında eserin kahramanı
McMillan’ın öldürüldüğü “Change” isimli parçanın başlamasına göndermede
bulunulduğu söyleniyor. “Change”, söyleniş tarzı ve parçanın temposuyla ister
istemez akıllara yine Tupac’tan “Changes”i getiriyor. “The only real change
come from inside” sözü ise parçayı dinledikten sonra doğrudan akılda kalıyor.
“Foldin
Clothes”, tam bir mutluluk abidesi. Cole, hem 2015’te evlendiği eşi Melissa Heholt’a hem de dostu
McMillan’ın gözünden onun eşine sıradan hayatın güzelliklerini anlatıyor. “She's
Mine, Pt. 1” ve “She's Mine, Pt. 2” parçaları da bu açıdan işleniyor. Cole, iki
kısımda da söylenen “I've fallen in love for the first time” dizesini ilk şarkıda
kendi eşine, ikinci şarkıda ise yeni doğmuş kızına ithafen söylüyor. Aynı
şekilde McMillan da kendi eşi ve kızına hislerini aktarıyor. Ancak buralarda
rap harmonilerinden daha çok konuşma şeklinde bir anlatım var. Bunların
dışında, “Deja Vu” ve “Neighbors” ise “Immortal” ile birlikte albümün potansiyel
hitleri gibi gözüküyor. Ancak “Deja Vu”da prodüksiyondan kaynaklı olarak
albümün genel havasından farklı bir soğukluk var. “She fuck with small town
niggas, I got bigger dreams” gibi dizeler de albümde oluşturulmuş konseptin çok
uzağında. “Neighbors” ise albümün en iyi işlerinden biri. Huzur veren müzikal
altyapısı ve hikayesinin yeni yaşanmış gerçek bir olaya dayanması da tatlı
detaylar.
81
yapımı Bond filmiyle ve Tupac göndermesiyle albümle aynı adı taşıyan son parça
ise yaklaşık 9 dakikada albümün genel niyetini özetlemeye çalışıyor; ancak sözlerinin
hikayesi ne kadar derin de olsa müzikal açıdan şarkı, fazla tekdüze gidiyor. Genel
anlamda ise albümün temel sorunlarından biri bu: Tekdüzelik. Mesela çok fazla
parçanın nakaratında aynı sözler tekrarlanıyor. Bazı parçalarda da hep aynı
ritimde “rap görünümlü” konuşmalar var. Bunun yanında esas olan eksik taraf ise,
albümün üzerinde çok uğraşılmamış gibi bir hissin olması. Sanki bu albümün
prodüksiyon ve üzerinde işlenmesi için en az 1 yıla daha ihtiyacı varmış gibi,
aceleye getirilmiş gibi bir albüm. Şarkı sözlerinin yine açıklığı ve
etkileyiciliği bir tarafa müzikal anlamda önceki Cole albümlerini aratan bir
eser var karşımızda. Özellikle 2014’ten sonra yine aynı düzeyde bir albümü
bekleyen J. Cole hayranları için haliyle hayal kırıklığı. Ne olursa olsun, hikayesinin
derinliğiyle, anlattıklarının duygusuyla ve içerdiği birkaç hitle “4 Your Eyez
Only”, 2016 sınırları içinde çıkan işler arasında hiç de fena olmayan bir yere
sahip oluyor.
