Büyüme Zamanı
The Neighbourhood- Wiped Out!
7/10
2011’de
kurulan Amerikalı topluluk The Neighbourhood, henüz ilk albümüyle ismini birden
dünyaya duyurdu. Grubun “I Love You.” (2013) isimli bu albümleriyle yaratmış
olduğu “karamsar ve atmosferik tarz”, Rolling Stone dergisinin deyimiyle grubun
muadili diğer sanatçılardan en büyük farkı. Bu orijinalliği sağlayan ise 91’li vokal
Jesse Rutherford’un kendine özgü sakin vokalleri, basit ama etkili şarkı
sözleri ve müzikal altyapının sadeliği. Aslında kimilerine göre bu sadelik ve basitlik,
renkli fotoğraf vermeyen grubun ilgi çekici imajıyla birleşince ortaya
pazarlama harikası bir “Tumblr gençliği idolü” ortaya çıkıyor. Bu tamamen
grubun müziğine önyargılı yaklaşmak ile alakalı. Alternatif rock, indie pop ve
yer yer hip-hop sentezli bu müzik, yeni bir şeyler arayan her müziksevere hitap
edecek bir türe sahip. Grubun başarılı ilk albümünde ve çıkardığı EP’lerde dinlemesi
oldukça keyifli bu gece şarkıları, herkese tavsiye edilebilir: Her ne kadar
özellikle ikinci single “Sweather Weather” grubun piyasadaki en büyük hiti
olarak ön plana çıksa da “I Love You.” albümünün tamamı, baştan sona her bir parçası
kesinlikle sevilmeye değer.
Soldan sağa: Lise yıllarındaki Rutherford ve Englund / Yaklaşık 6 yıl sonra yine aynı ikili / Rutherford & Carlson |
“Wiped
Out!”, böylelikle ilk albüme göre daha konsept bir kayıt olarak karşımıza
çıkıyor. Albümün açılışı, Rutherford’un babasına ithafen 30 saniyelik
sessizlikle yapılırken sonraki parça “Prey” ile birlikte grup, ilk albümdeki
sound’a benzer bir tarzla yol alıyor. Kelime oyunları (“I feel like prey, I
feel like praying”) ve gitarlarıyla dikkat çeken şarkı, albümün öne
çıkanlarından. Ardından gelen “Cry Baby” de akıp giden temposuyla albümün
değerli parçalarından biri. “I know I'll fall in love with you, baby. And
that's not what I wanna do” gibi dizelerle Rutherford, yeni ilişkisine
başlamasındaki tereddütleri anlatıyor. Albüme adını veren “Wiped Out!”ta ise
sadece ikinci bölümündeki karışık tempolu enstrümantal bölüm rahatsız ediyor. Parça,
liseden kalma ilişkinin bitmesi ve babanın ölmesi ile birlikte bu yüzden albümün
konseptini oluşturan “büyüme” evresiyle ilgili.
Ardından
gelen parça albümün kapağı olan “The Beach” ise en başarılı işlerden biri
olmuş. Özellikle nakaratın vuruculuğu dikkat çekerken, “I've been callin' you
"friend," I might need to give it up” gibi birçok basit sözle ifade
edildiği gibi bu şarkı da Rutherford’un eski dostu-yeni kız arkadaşı hakkında. Hatta
“Single” parçasında, kızın babası bile (Dave Carlson) şarkı sözüne dahil olmuş
(“I'm sorry Dave, I never meant to hurt your baby girl.”). Grubun kendine özgü
bu söz yazarlığı devam ediyor. Bunun dışında, şarkıcının kendi babasının
ardından kaleme aldıkları; “Daddy Issues” ve ilk single “R.I.P. 2 My Youth”,
yine albümün konsepti olan olgunlaşma ile ilgili fena olmayan işler. Genel
olarak bakıldığında ise, albümün ilk albümlerinin başarısının ve bütünlüğünün
altında kaldığı çok açık. Grubun her şeyi, Jesse Rutherford’un özel hayatındaki
olumsuzlukları günlük yazar gibi dinleyiciye aktarmasının bu defa başarılı olup
olmadığı tartışılabilir. Belki de bu kadar olay sonrasında kabuğuna çekilip kendisine
biraz zaman ayırması, grubun ileride daha eli yüzü düzgün parçalar çıkarmasını
sağlayabilirdi. Her şeye rağmen “Wiped Out!”, belli parçalara zaman ayırmaya
değer bir albüm.